All The Glory And Confusion

Taşınma süreci ve sonrasındaki afallama döneminde özlediğim bir diğer şey de resim yapmaktı. Daha doğrusu bir kağıdı "boyamak". Çünkü benim yaptığım iş boyamak, ortaya çıkan sonuç ise resim. Geçen gün arkadaşımla konuşuyorduk. Dedim ki: "Bir pasta yapmak istiyorum, böyle inanılmaz pastalar. Pastadan evler, kumdan kaleler, insanlar, eşyalar,vs. ve onları pahalı bir ücretle satmak istiyorum. Bir iç mimariye ilgi duymaya başladım, ev tasarlamak istiyorum. Bir de reklam şirketinde çalışmayı çok isterdim." dedim ve sordum: "Sence ben ne yapmak istiyorum?". Arkadaşım da bir şeyler yaratmak istediğimi söyledi. Üniversitede aldığım bazı dersler ve kendimde gördüğüm ilgi-alaka-potansiyel sonucunda reklama yönelmek istemiştim. Ama korkak bir insan olduğum için hiç bir şeye cesaret edemediğim gibi buna da cesaret edememiştim. Geçen gün okuldan bir öğretmenime ulaşabilmek için (mezun olduğumda zırt pırt ulaşamıyorum artık onlara) öğretmenimin tanıdığı bir arkadaşla ...

Yazı yazmayı daha fazla özleyemezdim herhalde. Çok özledim ama o kadar "bırakmış" bir haldeydim ki -zaten internetim de yoktu-. Ama sonuçta kağıda da yazabilirdim, üşendim. İki ya da üç hafta kadar bir süre uyumaya ve uyanmaya bile üşendim.En yakınlarım, en sevdiklerim hakkında dengesiz duygular yaşadım, nasıl davranacağımı bilemediğim zamanlar oldu. Kafam çok karışıktı. Herkesi herkesin gözünden görünce, herkese kendim olarak davranamadım, gözünden gördüğüm insanların da davranışları tepkileri bana eklendi. Bunun karmaşasını yaşadım. Kola içmeye başladım, bir yandan da bitki çayı manyağı oldum. Bu dönemde beklenmeyen bir harekette de bulundum.Spora başladım. Zaten spor da kısır döngü oldu. Kilo alıyorum-spora gidiyorum-kilo veriyorum-spora bir şekilde bir nedenden ara veriyorum-kilo alıyorum-tekrar spor.Saçımı kestirdim, daha radikal bir boyda kestirecektim, abartmam söylendi, abartmadım.Sevgilim dün bütün gün bana artık kendime gelmem konusunda haklı serzenişlerde bulundu...